Griekenland: 1229 vakanties Griekenland: 35323 hotels

Lefkas, een eiland apart

Teskt en fotografie: Koos v.d. Woude

Dat is waar. Want Lefkas is verbonden met een smalle dijk en een aantal pontons aan het vaste land. Het eerste wat je ziet voordat je de verbinding weg over gaat, is de burcht, met het vuurtorentje.

Onze standplaats is op loopafstand van Nydri. Het uitzicht is prima en we kunnen het groene eilandje Scorpios van Onassis zien liggen. De hoofdweg loopt dwars door de stad met veel winkels. Toch trekt de daar achter gelegen boulevard ons meer. Leuke restaurants aan het water, met zicht op dobberende bootjes. Aan de gevel hangt een thermometer; 33 graden Celsius. Toch slenteren we langs het water, waar gaan we deze avond gaan eten; keus genoeg.

Naar de zuidkust.
Zoals alle jaren huren we ook nu weer scooters. De keus valt op plaatsjes richting zuidkust. We volgen de weg naar Poros, door een schitterend gebied met olijfgaarden en hoge cipressen, maar ook noten en vijgenbomen. De weg naar de baai van Poros is steil naar beneden. Een prachtig strand. Maar we blijven niet lang, want een andere plek lonkt. Aan een langwerpige baai, ligt het schilderachtige plaatsje Syvota, bijna ingeklemd tussen de heuvels rondom. Er liggen tientallen zeilboten, maar ook enkele vissersvaartuigen. De taverna’s zijn leeg en blakeren in de zon. We puffen van de hitte, dus stappen we op de voertuigen en gaan naar Vassiliki, aan een grote baai waar altijd wel wind staat. Als we langs een bergdorp rijden is het net of je door een hete föhn rijd. Dan komen we in het groene dal, ‘t stille dal, daar waar de blommekes bloeien. Net voor het gezellige havenstadje hangt een lijn vol vlaggen; een leuke binnenkomst. Even later kuieren we langs de kade van de oergezellige haven. Hier liggen de terrassen pal aan het water. Even een moment om een poosje te ontspannen.

Een zeereisje
Traditiegetrouw gaan we ook nu weer een dag met een boot mee. Met de Nikolaos. Een pracht boot voor een cruise naar Kefalonie. Aan de kade blijkt, dat meerdere vakantiegangers op dit idee zijn gekomen. Het zou een heerlijk en ontspannen zeereisje worden, met een bezoek aan een ander eiland. We varen tussen kleine eilandjes door, langs de grillige kust met diverse inhammen en baaien. Om een steile kaap, naar het indrukwekkende strand van Porto Katsiki.

Naar Meganissi.
Niet ver buiten Lefkas ligt een wat kleiner eiland, n.l. Meganissi. Je kunt er komen met een kleine veerboot. Die doet daar twee plaatsen aan. Dat leek ons wel een aardig plan om een dag naar toe te gaan, de scooters mee natuurlijk. De auto’s gaan achteruit de boot op. Plots klinkt het verlossende signaal. De trossen gaan los, klep omhoog. Het schip zet er meteen de flinke vaart in. Een half uur later meren we af in Spartochori, dat tegen een lage heuvel is gebouwd. Vanaf hier gaat de pont nog naar Vathi. Wij schepen uit en doen dat per scooter. Een leuk tochtje. De weg door het stadje is smal, er kan amper een bus langs. Veel vrouwen in het zwart. Een oma strompelt met een zak houtskool op haar hoofd het terras op, gooit de zak in een hoek. Ze gaat puffend in een beschut hoekje zitten. Wij gaan door naar Vathi en zoeken later ergens een strandje op om te luieren, zwemmen en te snorkelen. Daarna is het wachten op de pont, dat doen we bij een overdekt terras op de kade, nabij een kerk.

De bergen in.
Op de scooters door de bergdorpjes, bochtig wegen en scherpe afdalingen, is ook een belevenis. Soms lijkt het of de tijd er heeft stil gestaan. Op zeer gevaarlijke plaatsen staan vaak blauwwitte herdenking kappelletjes, waar een ongeluk is gebeurd, vaak met dodelijke afloop. Geen prettig idee overigens een dergelijke weg. Het is altijd opletten geblazen. Vooral toen een vrachtauto ons passeerde en ik rechts een diepe afgrond zag, slaakten we diepe zuchten.

We gaan door Syvros verder de bergen in en doen verschillende dorpen aan, om langs de oostkust op de hoofdstad aan te koersen. Een behoorlijk stuk, maar wel een prachtige rit, met vele haltes om mooie locaties of prachtige vergezichten te bewonderen. Langs de kustweg staat een lekker windje. Daarom besluiten we om naar het surfstrand net buiten de stad te gaan. Er staat een gerestaureerde windmolen, met een taverne. Hier strekken we de benen, en nemen we het er even van.